Hunili_Deli30.8.2019 14:03Çok sevmiştim onu. Yüreğimde kimsenin rahatsız edemeyeceği, kimsenin yerini alamayacağı, hiç kimsenin yanına bile yaklaşamayacağı bir yere saklamıştım. En derinime. Birinin o kadar derinden zorla çıkması kolay değil. O acıyı bedeninin her köşesinde hissediyor insan. İçi parçalanmak dedikleri bu olsa gerek. Oysa o kalsaydı öylece içimde, nereye gitmek istese orada olurdum. Yeter ki onunla olsaydım, hep yanında kalabilseydim. Ben onunla ölmeyi dilerken o bensiz yaşamayı seçti. Sonra birkaç ay girdi aramıza, sonra birkaç iyi ki doğdun mesajı, en sonunda yeni birileri. O gitti ve ben onsuz devam etmeyi başaramadım bir türlü. Bir zamanlar yalınayak koşup gittiğim yollardan, şimdi ayakkabıyla bile yürüyecek kadar heves bırakmadılar bende. Yani bana hiç sorma neden insanlara güvenmiyor musun diye. En derin yaraları en çok güvendiğim birinden aldım ben .sigara.
